Monday 25 November 2013

കൂട്ടുകാരന്‍..

കൂട്ടുകാരന്‍..

ഓഫീസിനു താഴെയുള്ള സ്ഫടികഗ്ലാസ്സില്‍ ഇമവെട്ടാതെ നോക്കി നിന്നപ്പോള്‍ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു...എന്തിനെന്നു അറിയാതെ...ഒരു കാരണവും ഇല്ലാതെ നിറഞ്ഞ ആ കണ്ണുകളിലൂടെ ഒരു 5 വര്ഷംഞ പുറകോട്ടു പോയി....ഫ്ലാഷ്ബാക്ക്...!!

അന്ന് 4500 രൂപയ്ക്കു പണി എടുക്കുന്ന സമയം..അതില്‍  4000 വീട്ടില്‍ കൊടുക്കണം..ബാക്കി 500 കൊണ്ട് ബസ്‌ കൂലി...ഷര്ട്ട്ട‌..പാന്റ്..സണ്‍‌ഡേ മൂവി..അങ്ങനെ എല്ലാം നടക്കണം...പക്ഷെ കാശിനേക്കാള്‍ ബന്ധങ്ങളെ അളന്നു നോക്കിയാല്‍ അന്ന് ഞാന്‍ ഒരു കൊടിശ്വരന്‍ ആയിരുന്നു..എല്ലാത്തിന്റെയും മുകളിലായി രണ്ടുപേര്‍...ഇടതും വലതുമുള്ള കൈകള്മായി എല്ലാദിവസവും കൂട്ടിമുട്ടി ഞങ്ങള്‍ മുന്നോട്ടു യാത്ര തുടരുമ്പോള്‍ പ്രത്യേകിച്ചുള്ള ലക്ഷ്യങ്ങള്‍ എല്ലാം ഞാന്‍ മറന്നു പോകുമായിരുന്നു പക്ഷെ വളരെഏറെ സന്തോഷവാനായിരുന്നു അന്ന്..സ്നേഹം ഒരു മത്സരംകൂടിയാണ് എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ നിമിഷങ്ങള്‍...അറിയാതെ പ്രണയത്തെവരെ മറന്നു പോയ ദിവസങ്ങള്‍..അതെ ഒരു SMS ലൂടെയോ CALL ലൂടെയോ കൂട്ടിമുട്ടാതിരുന്നാല്‍ ആ ദിവസം പൂര്ണ്ണടമാകില്ലായിരുന്നു...!!

മാറ്റിവെക്കാനും..കൂട്ടിവെക്കാനും ഒന്നുമില്ലാതിരുന്ന ആ സമയത്ത് എങ്ങനെയോ നാട്ടു ഭാഷയില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ ഒന്ന് പക്കടിച്ചു..മുട്ടിലാണ് പരിക്ക്..ഒരു ഏക്കര്‍ പോയിട്ടുണ്ട്...സാധാരണകാരുടെ മെഡിസിന്‍ ആയ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌പച്ച അരച്ച് തേച്ചുപിടിപ്പിച്ചു ജോലിക്ക് പോകുമ്പോഴും എവിടൊക്കെയോ ഒരു നീറ്റല്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു..ഹോസ്പിറ്റലില്‍ പോയി ഡ്രസ്സ്‌ ചെയ്യാന്‍ അറിയാന്‍ പാടില്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല പക്ഷെ ചിരിക്കുന്ന മഹാത്മജിയുടെ മുഖമുള്ള നോട്ടുകള്‍ എന്നോട് സുല്ലിട്ട് പിണങ്ങിപോയതുകൊണ്ട് പോക്കറ്റില്‍ “ ശേഷം എന്തുണ്ട് കൈയ്യില്‍ “ എന്ന് ചന്തു എന്നോട് ചോദിക്കുന്നത്പോലെ തോന്നിയിട്ടുണ്ട് അതുകൊണ്ട് കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌പച്ച തന്നെ ശരണം..!!
മനസ്സ് മനസ്സിനെ മനസിലാക്കും ഒന്നും പറയാതെ തന്നെ എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി അവള്‍ അതായത് എന്റെ വലത്തേ കൈയിലെ ആ നന്മ എന്നോട് ചോദിച്ചപ്പോ...” നിനക്ക് എന്തേലും പറ്റിയിട്ടുണ്ടോ..എന്തോ ഒരു SPELLING MISTAKE...!! ഹേയ് ഇല്ലെടി ഒന്നുല്ല നിനക്ക് തോന്നണതാ എന്ന് പറഞ്ഞു അഭിമാനിയായ ഞാന്‍ ഫോണ്‍ കട്ട്‌ ചെയ്തു..പ്രതീക്ഷിച്ച പോലെ ഒരു കോള്‍ ..ഇടതു കൈ ആണ് അവന്‍ ചോദിച്ചു എന്ത്യേടാ എന്ത് പറ്റി അവള് പറഞ്ഞു എന്തോ പറ്റിയെന്നു...ഇല്ലെടാ ഒന്നുല്ലടെയ് ചെറുതായിട്ട് ഒന്ന് വീണു ഒരു ചെറിയ പൊട്ടല്‍ ഉണ്ട്...അപ്പൊ നീ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ പോയില്ലേ അവന്‍ കൂടിചേര്ത്ത്  ചോദിച്ചപ്പോ ഇല്ലെടാ അതിനും വേണ്ടി ഒന്നുമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു ഞാന്‍ ഫോണ്‍ കട്ട്‌ ചെയ്തു....!!

പിറ്റേദിവസം ഓഫീസില്‍ മുടന്തി എത്തിയ എനിക്ക് കമ്പ്യൂട്ടര്‍ ഓണ്‍ ചെയ്യുന്നതിന് മുന്പ്് ഒരു പൊതി കിട്ടി തൊട്ടു അടുത്തിരുന്ന എന്റെ സുഹൃത്ത്‌ തന്നിട്ട് പറഞ്ഞു നിന്റെ വലതു കൈ തന്നതാ ഇന്നലെ എന്നെ വിളിച്ചുഅവളുടെ വീട്ടില്‍ ചെല്ലാന്‍ പറഞ്ഞു അങ്ങനെ തന്നെല്പ്പിച്ച്താ അത്യാവശ്യം ആണെന്ന് പറഞ്ഞത് കൊണ്ടാ ഞാന്‍ പോയി മേടിച്ചത്..ഇന്നാ....!!
അവന്‍ നീട്ടിയ ആ പൊതി ജിജ്ഞാസയോടെ ഞാന്‍ തുറന്നു അതില്‍ ഒരു വെളുത്ത പേപ്പറില്‍ കറുത്ത കൈ അക്ഷരത്തില്‍ എഴുതിയത് ഞാന്‍ പതിയെ വായിച്ചു..” ഡാ മനു...ഞാന്‍ ഇതില്‍ കുറച്ചു കാശു വെച്ചിട്ടുണ്ട് ഇന്ന് തന്നെ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ പോകണം..മരുന്ന് വെക്കണം..വേഗം ഭേദമാകുംട്ടോ...പൈസ തികഞ്ഞില്ലെങ്കില്‍ പറയണേ...” ജീവിതത്തില്‍ വീണുകഴിഞ്ഞാല്‍ താങ്ങാന്‍ ആരൊക്കെയോ ഉണ്ട് എന്ന് ഉറപ്പിച്ച ഒരു നിമിഷമായിരുന്നു അത്..ആ പൊതി നിവര്‍ത്തി നോക്കിയപ്പോള്‍ കണ്ടു മഹാത്മജിയുടെ നല്ല സ്റ്റൈലന്‍ ചിരിയുള്ള ഒരു 500 ന്റെ നോട്ടു..കൂടെ ഒരു ലോലിപോപ്പും...സ്നേഹത്തിന്റെ മുന്പിനല്‍ തോറ്റ് നമസ്കരിച്ച അപൂര്വ്വ് നിമിഷം...മൊബൈല്‍ എടുത്ത് സ്പീഡ് ഡയലിലെ ആ നമ്പര്‍ പ്രസ്‌ ചെയ്യുന്നതിന് തൊട്ടു മുന്പേന ആഗ്രഹിച്ച ആ കോള്‍ ഇങ്ങോട്ട് എത്തി..ഒന്നും പറയാന്‍ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല..അതിനു മുന്നേ കേട്ട്..ഇന്ന് തന്നെ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ പോണം ഇല്ലെങ്കില്ഞാാന്‍ അങ്ങോട്ട്‌ വന്നു പൊക്കിയെടുത്തു കൊണ്ടുപോകും വേണോ ഒരു കൂടെപിറന്നോളുടെ അധികാരതോടെയുള്ള ആ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു “ വേണ്ട ഞാന്‍ പോക്കോളാം...!!

ആ സന്തോഷത്തില്‍ ഇരിക്കുമ്പോഴാണ് ഇടതു കൈ വിളിക്കുന്നത്..ഞാന്‍ എടുത്തു ന്താടാ..? ഡാ ഞാന്‍ താഴെ ഉണ്ട് നീ വാ..?? അവന്‍ താഴെ വരണമെങ്കില്‍ എന്തേലും കാണുമല്ലോ എന്നോര്ത്ത്ാ താഴെയെത്തി..” ഞാന്‍ ഇവിടെ ഒരാളെ കാണാന്‍ വന്നതാടാ..എന്നിട്ട് എങ്ങനെ ഉണ്ട് നിന്റെ കാലിനു..?? കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌പച്ചയുടെ പച്ചപ്പില്‍ പച്ചപരവതാനി വിരിച്ച ആ കാല് കാണിച്ചപ്പോള്‍ തന്നെ അവന് പറഞ്ഞു നീ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ പോടാ..പിന്നെ ഞാന്‍ വന്നത്....അവന്‍ എന്തോ പറയാന്‍ വന്നപോഴേക്കും ഞാന്‍ എന്റെ ആ സന്തോഷത്തിന്റെ പൊതിയുടെ കാര്യം പറഞ്ഞു..ലോലിപോപ്പും കാണിച്ചുകൊടുത്തു...ആഹാ കൊള്ളാല്ലോ എന്തായാലും നീ ഇന്ന് തന്നെ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ പോടാ എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് തോളത്ത് തട്ടിയെട്ടു കൂട്ടിച്ചേര്ത്തു  എന്നാല്‍ ശേരിയെടാ ഇന്ന് നല്ല പണിയുള്ള ദിവസമാ...അപ്പൊ കാണാം .” ജയ്.,,,,,,,,,,,,,,”! അതൊരു സന്തോഷത്തിന്റെ കോഡ്ഭാഷയാണ് 3 പേര്ക്ക്  മാത്രം അറിയാവുന്ന ഒരു സ്നേഹത്തിന്റെ കോഡ്ഭാഷ....!!

അങ്ങനെ കുറച്ചു നേരം കൂടി അവിടെ നിന്ന് മുകളിലേക്ക് പോകാന്‍ നിന്ന എന്റെ മൊബൈല്‍ ശബ്ദിച്ചു വലതു കൈയാണല്ലോ..? ഹലോ എന്ത്യേടി..? അവന്‍ ഇപ്പൊ അവിടെ വന്നിരുന്നോ..? അവള്‍ ചോദിച്ചു...ഉവ്വല്ലോ എന്നിട്ട് ധാ പോകേം ചെയ്തു..ആരെയോ കാണാന്‍ വന്നതാ...എന്താ എന്ത് പറ്റി? ഞാന്‍ തിരിച്ചു ചോദിച്ചു....അവന്‍ കാണാന്‍ വന്നത് നിന്നെയാടാ..എന്തിനു? ഞാന്‍ ജിജ്ഞാസയോടെ ചോദിച്ചു....നിനക്ക് ഹോസ്പിറ്റലില്‍ പോകാന്‍ കാശില്ല എന്നറിഞ്ഞിട്ടു ആരുടെയോ കൈയില്നിതന്ന് കാശു കടം വാങ്ങി വന്നതാ നിനക്ക് തരാന്‍..പക്ഷെ അതിനു മുന്നേ നീ ഞാന്‍ തന്ന കാര്യം പറഞ്ഞില്ലേ..? അതോണ്ടാ അവന്‍ ഒന്നും പറയാതെ പോയെ...!!

അതുകേട്ടപ്പോ കണ്ണ് നിറഞ്ഞ പോലെ..കണ്ണുകള്‍ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു എല്ലാ വികാരങ്ങള്ക്കും  പെട്ടെന്ന് പ്രതികരിക്കുന്നത്...അതെ അവനും എന്നെ തോല്പ്പി ച്ചു..സ്നേഹിച്ചു തോല്പിച്ചു....ചട്ടകൂടില്‍ ജീവിക്കുന്ന മനുഷ്യര്‍ അല്പം എങ്കിലും വേറിട്ട്‌ സഞ്ചരിച്ചിട്ടുന്ടെങ്കില്‍ അത് സ്നേഹത്തിന്റ്. അകമ്പടിയോടെ മാത്രമാണ് എന്ന് തോന്നിയ ഒരു നിമിഷമായിരുന്നു അത്..ആത്മാര്ത്ഥനതക്ക് കുറുകെ ഓടികൊണ്ടിരുന്ന ആ ഇടത്കൈയുടെ ആ ആത്മാര്ത്ഥ ത കണ്ടപ്പോ മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചു..” ചങ്ക് ആണെടാ നീ എന്റെ.”

അങ്ങേതലയ്ക്കല്‍ നിന്നും അവളുടെ ഹെലോ കേള്ക്കു ന്നുണ്ട് എങ്കിലും ഒന്നും പറയാനാകാതെ ഫോണ്‍ കട്ട്‌ ചെയ്തു അവന്റെ നമ്പര്‍ എടുത്തു ഞാന്‍ ടൈപ്പ് ചെയ്തു...” ഡാ നീയാണ് എന്റെ കൂട്ടുകാരന്‍ നീയാണ്...LUV U DAA...KEEP N TCH TILL MA LAST BREATH...!! അപ്പോള്‍ തന്നെ REPLY കിട്ടി..പതിവുപോലെ തന്നെ കള്ളചിരിയോടു കൂടിയ ഒരു SMILEY...!!
സന്തോഷത്നിറെ അകമ്പടിയോടെ ഇരട്ടിമധുരമുള്ള ഒരു ചിരിയോടെ മൊബൈലില്‍ നിന്നും കണ്ണ് എടുത്തു നേരെയുള്ള കെട്ടിടത്തിന്റെ സ്ഫടികഗ്ലാസ്സിലേക്ക്‌ നോക്കിയപ്പോള്‍ എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞിരുന്നു..എന്തിനെന്നു അറിയാതെ....!!


വാല്ക്കരഷണം- ഇതുപോലെയുള്ള സൌഹൃദങ്ങള്‍ കൂടെ ഉണ്ടെങ്കില്‍ ചിലപ്പോ വിധിയോടു പോലും നമ്മുക്ക് മത്സരിക്കാം..വെല്ലുവിളിക്കാം...അവിടെ നമ്മള്‍ അറിഞ്ഞുനല്കിചയാല്‍ പലപ്പോഴും അറിയാതെ കിട്ടും...!!

കൂട്ടുകാര്‍ ഒരു ശക്തിയാണ്..ഒരു സമ്പത്താണ്‌..ഇല്ലെങ്കില്‍ കണ്ടെത്തുക..ഉണ്ടെങ്കില്‍ നഷ്ടപെടുതാതിരിക്കുക....!!!!

കൂടുതല്‍ നേരംപോക്കുകള്ക്കാ യി കണ്ണുകള്‍ ഓടിക്കുക....http://nerampokkan.blogspot.in

No comments:

Post a Comment